سلول های سم خوار، جایگزین آنتی بیوتیک ها می شوند

استفاده از سلول های سم خوار، روشی نوین برای درمان عفونت

پژوهشگرانی که مشغول کار روی راه‌های پیشگیری از مقاومت آنتی‌بیوتیکی باکتری‌ها و فرارسیدن عصر پس از آنتی‌بیوتیک هستند، به روشی جدید برای غلبه بر این مشکل دست یافته‌اند.

از زمانی‌که اولین آنتی‌بیوتیک یعنی پنی‌سیلین، به عنوان دارویی شگفت‌آور در سال 1940 / 1319 استفاده شد، پژوهشگران همواره نگران مقاومت آنتی‌بیوتیکی بوده‌اند. البته دلیل نگرانی آنها بی‌مورد نبود. مرکز کنترل و پیشگری بیماری‌ها ایالات متحده (CDC) تخمین می‌زند که سالانه 23 هزار نفر در عفونت ناشی از انواع باکتری‌ها، مستقیما به علت مقاومت آنتی‌بیوتیکی می‌میرند. سازمان بهداشت جهانی نیز مقاومت ضد میکروبی را به عنوان تهدیدی جهانی معرفی کرده و در وب‌سایت خود اشاره می‌کند: «بی وقفه‌ و طی اقدامی هماهنگ، جهان به سمت عصر پس از آنتی‌بیوتیک هدایت می‌شود؛ که در آن عفونت‌های رایج و کم آسیب که دهه‌ها قابل درمان بوده است، می‌توانند یک بار دیگر کشنده باشند.»

عصر پس از آنتی‌بیوتیک وحشتناک خواهد بود و پژوهشگرانی که روی راه‌های پیشگیری از چنین سرنوشت وخیمی کار می‌کنند، به دنبال جایگزینی بهتر از آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان می‌گردند. در مقاله‌ای که هفته اخیر در مجله Nature Biotechnology منتشر شده، یکی از این همین مسیرهای جدید شرح داده شده است. این پژوهش شامل معرفی لیپوزوم‌ها است؛ ساختارهای کوچکی در بدن که برای تقلید غشای سلولی طراحی شده‌اند. این لیپوزوم‌های ویژه نقش طعمه را بازی می‌کنند، و ساختار دفاع باکتریایی را (که اغلب به شکل سمومی ست که از باکتری ها ترشح می‌شود) به سوی خودشان جذب می‌کنند و به این ترتیب از پخش شدن آنها در بدن و حمله به سلول‌ها جلوگیری می‌کنند. زمانی‌که سم به لیپوزوم‌ها می‌رسد، درون آن به دام می‌افتند و در نتیجه نمی‌تواند به سلول‌های عضو دارای عفونت آسیب برساند.
ادوارد بابیچاک، دبیر این پژوهش در کنفرانسی مطبوعاتی چنین گفت: «ما برای سموم باکتریایی طعمه‌ای غیرقابل مقاومت ساخته‌ایم. این سموم تا حد مرگباری جذب لیپوزوم‌ها می‌شوند و زمانی‌که به آنها چسبیدند؛ می‌توان به آسانی آنها را حذف کرد، بدون آنکه خطری برای سلول‌های میزبان داشته باشد.»

دانشمندان امیدوارند این لیپوزوم‌ها بتوانند آسیب‌ها را از بدن دور کرده و توانایی سیستم ایمنی بدن را در مقابله با عفونت‌های باکتریایی تقویت کنند. اما سیستم ایمنی در این راه تنها نخواهد بود. محققان امیدوارند با استفاده از لیپوزوم‌ها بتوانند آنتی‌بیوتیک‌های موثر و کاراتری تولید کنند. آن‌طور که در مقاله مذکور نوشته شده؛ «برای مقاصد درمانی، لیپوزوم‌ها را می‌توان به تنهایی یا همراه با آنتی‌بیوتیک‌ها، برای مبارزه با عفونت‌های باکتریایی و کم کردن آسیب‌های بافتی ناشی از سموم که در زمان پاکسازی باکتری‌ها رخ می‌دهد، استفاده کرد.»

اگرجه همه اینها امیدبخش به نظر می‌رسد، اما هنوز افرادی هستند که به این قضیه شک دارند. فرانک مارتین برونکورست، رئیس بخش آزمایش‌های بالینی بیمارستان آموزشی جنا در آلمان، می‌گوید: «مطمئن نیستم که این کار قطعا عملی باشد.» وی در تایید گفته خود به مطالعات پیشین استفاده از لیپوزوم‌ها اشاره می‌کند که با شکست مواجه شدند.

محققان مذکور (نویسندگان مقاله Nature Biotechnology) هنوز راه درازی در پیش دارند تا بتوانند از لیپوزوم‌ها به عنوان درمان در مراکز پزشکی استفاده کنند. تا کنون، آنها در استفاده از لیپوزوم‌های مهندسی‌ساز‌شان بر روی موش‌های آزمایشگاهی موفقیت‌هایی داشته‌اند؛ اما آزمایش‌های انسانی هنوز هدفی دور از دسترس باقی مانده است. / خبرآنلاین